набели | св.
Намачка, стави белило, пудра и сл. Го набели лицето.
набере | св.
Скине, собере извесно количество овошје, плодови, цвеќиња и др., бере. Набрав јаболка. Набраа по еден товар дрва.
набеснее се | св.
Беснее доволно, до задоволување.
набеќарува се | св.
Се наоде беќар доволно, до задоволување. Доста му беше, се набеќарува и сега ќе се жени.
набивач | м.
Направа за набивање на колови, земјени маси и друго.
набие | св.
Настега, израмни со тапкање, со газење. Добро ја наби земјата околу коренот.
набиен | прид.
Нагмечен, повреден. Набиени јаболка. Раката му е набиена.
набиеница | ж.
Набиено место на некој дел од телото. Има набиеница на ногата.
набира | несв.
набишка | св.
Втера свиња во кочина, во свињарник. Ги набишка свињите.
