набеснее се | св.
Беснее доволно, до задоволување.
набивач | м.
Направа за набивање на колови, земјени маси и друго.
набие | св.
Настега, израмни со тапкање, со газење. Добро ја наби земјата околу коренот.
набиен | прид.
Нагмечен, повреден. Набиени јаболка. Раката му е набиена.
набиеница | ж.
Набиено место на некој дел од телото. Има набиеница на ногата.
набира | несв.
набишка | св.
Втера свиња во кочина, во свињарник. Ги набишка свињите.
наблагне ми | св.
наблажи | св.
Облажи нешто малку. Си ги наблажив прстите.
наблажне ми | св.
Почувствува од нешто малку благ вкус. Ми наблажна виното.
