наличен | прид.
Што е на располагање, што го има. Налична сума. Налични средства.
наличи | св.
Наврти, насочи кон нешто.
налови | св.
Улови многу, во голем број. Налови риби за вечера.
налог | м.
Наредба, добиена службена задача. Налог од повисок орган. Налог за исплата. Патен налог. Налог за апсење.
наложи | св.
Стави облога на болно место од телото. Му ги наложија модрините со толчени коприви и сол.
наложник | м.
Маж што живее невенчано со жена; љубовник.
наложница | ж.
Жена што живее невенчано со маж; љубовница.
наложништво | ср.
Состојба на невенчано, вонбрачно живеење.
налои | св.
Намачка со лој.
налока се | св.
Лока доволно, до задоволување или претера во локање;
