напери | св.

Насочи, наврти пушка, топ, стрела и сл., поглед и др. кон некого, кон нешто. Ја напери пушката и влезе во куќата. Ги наперија топовите кон калето. Очите ги напери кон толпата, барајќи да го види меѓу луѓето.

наперка | св.

Нагнете, напика во нешто. Наперка во вреќата сè што можеше да носи.

напернат | прид.

Надмен, надуен, вообразен;

наперне се | св.

Се направи важен, покаже надменост; се.

наперчен | прид.

Надмен, надуен, вообразен;

наперчи се | св.

Се направи важен, покаже надменост, се надуе, се вообрази; се. Се наперчил, мисли кој знае кој е.

напечали (се) | св.

Спечали, заработи многу. (Се) напечалија додека беа помлади, сега можат да поживеат малку. (Се) напечалија пари, ама се намачија.

напечати | св.

Изврши печатење, објави, публикува ракопис, текст и др.;

напече | св.

Испече во доволно или во големо количество. Напече леб за цела недела.