наорли се | св.
Се разлути, се наостри. Се наорли и стана готов да се тепа. Се наорлиле, не сакаат да се видат.
наоружа | св.
(арх.) Дотера, уреди; наружа. Коњот го наоружа.
наостри | св.
Со острење направи нешто (нож, секира, пила и др.) да биде доволно остро, подобро да сече; наточи.
наотче | ср.
наочник | м.
Две кожени парчиња пришиени од страните на коњски огламник за ограничување на погледот, коњот да гледа само напред.
напаѓа 1 | несв.
напаѓа 2 | несв.
напаѓач | м.
Тој што врши напад, што напаѓа.
напад | м.
Дејство против некого или нешто заради уништување, нанесување пораз. Напад врз непријателот. Воздушен напад. Артилериски напад. Ненадеен напад.
нападен | прид.
Што служи за напад. Нападно оружје. Нападна позиција.
