напивка | ж.

Пијалак. Лековита напивка. Љубовна напивка. Волшебна напивка.

напие | св.

Даде некому да пие. Го напи детето вода. Отиде да го напие добитокот.

напика | св.

Втера, стави со сила, со туркање. Напика сено во вреќата и ја крена на грб. Го здипли ќебето и го напика во торбата.

напина | несв.

напипа | св.

Најде, пронајде нешто со пипање. Полека ја напипа вратата во темницата и ја отвори. Одвај успеа да му го напипа пулсот.

напипери | св.

Зачини со пипер, посипе со пипер.

напир | м.

Притисок, натиск, напинање. Напир на водата. Напир на крвта. Го чувствуваше напирот на воденото било, готово да бликне, да поплави.

напира | несв.

Притиска, силно настојува, се стреми да се пробие, да се пројави; Силно напираа да ја отворат портата. Низ февруарскиот студ напираше сонцето и го топеше снегот. Зборовите сами напираа да го каже тоа што долго го премолчувал.

напис | м.

Текст (обично новинарско-публицистички) што не е строго ограничен во однос на стилот, должината или темата. Стана многу популарен со своите полемички написи.

написан | прид.

Нашарен, насликан. Беше млад и убав како написан.