напади | св.
Истера, избрка. Нè нападија од селото и куќите ни ги запалија. Го фати некој бес, си ги напади децата – остана сам. Напади ги кокошките од градината.
нападне 1 | св.
Падне во големо количество. Ветрот ги разнесуваше лисјето што нападнале од липите. Кога ја затресов гранката, нападнаа многу јаболка. Ноќта нападнал голем снег.
нападне 2 | св.
Изврши напад;
напазари | св.
Накупи доволно или големо количество (обично на пазариште) разни работи.
напакости | св.
Направи некому пакост, нешто лошо. Чувај се од него, може да ти напакости нешто.
напакува | св.
Припише некому работи, постапки што не ги извршил за да биде обвинет, доведен во тешка положба.
напамет | прил.
Без читање текст, по паметење; без пишување. Учејќи ги напамет тие творби, луѓето се доближуваат до убавината на јазикот. Тој можел напамет да пресметува и повеќецифрени броеви.
напара | ж.
Лошо, горчливо доживување. Знам од моја напара, не е добро толку млада да се мажи.
напари | св.
Стави нешто на пареа да се стопли, да прими влага. Го напари лебот да омекне.
напасе | св.
Со пасење нахрани добиток до наситување.
