оправдан | прид.
Што е основан, исправен, точен. Оправдан приговор. Се покажа дека неговиот страв беше оправдан. Мојата непромислена постапка е оправдана. Беше обземена од силен и оправдан гнев.
оправдание | ср.
Причина, основаност. Сè во светот си имаше свое место и свое оправдание. Сега веќе немам никакво оправдание да го бранам.
оправи 1 | св.
Доведе во ред, во исправна состојба; поправи. Мислам дека ја оправив работата.
оправи 2 | св.
Насочи во одреден правец; упати.
оправија | ж.
Доведување во ред, во исправна состојба. Тука нема оправија.
опраси | св.
За свиња, маторица – донесе на свет, роди прасиња. Маторицата пролетоска опраси шест прасиња.
опраши | св.
За лојзе, нива – иситни, растресе земја, чистејќи ја од плевел. Го ископа и опраши лозјето.
опрашка | ж.
Ситен снег што прилега на прашина. Ова не е снег, ами само опрашка над голомразицата.
опре | св.
Потпре, облегне на некого или на нешто. Тој си ја опре главата на рацете. Го опре товарот на оградата.
опрегач | м.
