пол ² | м.

(геогр.) Една од двете крајни точки на замислената Земјина оска и просторот околу неа. Северен Пол. Јужен Пол. Земјата има два пола.

пол | прил.

Половина, полу, количество приближно или точно до средина или до половина од нешто. а) За време. Еден и пол час. Часот е девет и пол. Ќе дојдам за пол час (и полчас). Пол ден (и полден). б) За количество ‒ и полкило. Два и пол килограми. Пол килограм кафе. в) За должина и во други споеви. Дојде до пол пат и застана. Три и пол метри. Два и пол поена. Осумнаесет и пол бодови.

пола | прил.

пола | ж.

а) Десна или лева предна страна од облека (палто, капут, фустан итн.). Таа направи фустан со мазни поли. б) Долниот дел од таква облека. Таа се покриваше со полата од својот фустан.

полага | несв.

Става, клава, мести во хоризонтална положба; положи. Тој секогаш рибата ја полага во овална чинија.

полагач | м.

Лице што полага нешто. Полагач на сметки. Полагач на цвеќе. Полагачите ги чекаа резултатите од испитот.

полади | св.

Снижи температура на нешто; лади малку, кратко време. Полади ја водата.

полае | св.

Лае малку, кратко време.

полаже | св.

Лаже малку, кратко време. Секогаш кога ќе дојдеше, ќе нè полажеше за да ја разубави приказната.

полаза | ж.

Прва утринска посета. Уште рано таа ни дојде на полаза. Нивните полази зачестија.