папуџија | м.
Тој што изработува или што продава папучи.
папче | ср.
пар | м.
Два предмета што се користат истовремено, имаат иста функција, или пак се сметаат за цело; рало, чифт. Пар волнени чорапи. Два пара црни чевли.
пара 1 | ж.
Гасовита состојба на течноста што се добива при загревање, при испарување; Пара од вода.
пара 2 | ж.
Монета. Метална пара. Сребрена пара. Глава на парата.
пара | несв.
Прави нешто што е сошиено, везено, плетено да биде рашиено, развезено, расплетено. Пара конец.
пара- | претс.
Како прв дел од сложенки кој означува дека е нешто слично на нешто, дека се јавува покрај, надвор од постојното, редовното, регуларното, обично како спротивно, неприфатливо, погрешно, како заблуда, на пр. паравојска, парапсихологија.
парабел | м.
Вид автоматски пиштол со повеќе куршуми
парабола | ж.
(лит.) Кратка измислена и алегорична творба во стих или проза со морално-поучна или религиозна содржина. Библиска парабола.
параболичен | прид.
Што се однесува на парабола, што содржи парабола. Параболична случка. Параболичен роман.
