помамен | прид.
Што е обземен од помама, бесен. Помамен од крвта што си ја виде на рацете, тој јурна кон непријателот.
помами | св.
Направи да биде помамен, похотен.
помати | св.
Направи да стане матно, замати; зашемети, збуни. Алкохолот му ја помати свеста на стариот.
поматка | св.
Мати нешто кратко време.
помачи се | св.
Се потруди, вложи напор. Се помачија околу куќата. Тој се помачи да стане.
помајка | ж.
Жена што се смета или се прифаќа како мајка.
помеле | св.
Меле малку, кратко време. Воденицата чини помели малку и запри.
помен | м.
Обред во чест и спомен на починат; комеморација, парастос. Правеа помен за покојникот.
поменик | м.
Список на умрени што се спомнуваат при обред. Манастирски поменик.
померен | прид.
Што се мрднал од умот, што полудел. Шеташе сам низ градот како померен.
