пукнат | прид.
Глаголска придавка од пукне.
пукнатик | м.
Небидник, проклетник.
пукнатина | ж.
Место, процеп каде што пукнало, што настанал при пукање на нешто. Пукнатина во земјата. На ѕидот се појавила голема пукнатина од земјотресот.
пукне | св.
При кршење добие пукнатини, проследено со пукот. Стомната пукна, се скрши и истече водата од неа. Пукна водоводна цевка.
пукница | ж.
Јадење, кркање.
пукнувачка | ж.
Крај, смрт. Јадеше, јадеше до пукнувачка.
пукот | м.
Звук што се слуша при пукање од огнено оружје; пукотница. Пукот од пушки и митралези. Од првиот пукот загинале двајца. Се слушнаа еден или два пукота во длабоката ноќ.
пукоти | несв.
Испушта или прави остар звук проследен со пукот. Пукоти од сите страни. Огнот пукотеше добро разгорен.
пукотница | ж.
Силен звук од огнено оружје. Во далечината се слушаа пукотници од пушки.
пул | м.
пулејка пулелија
