распон | м.

Растојание меѓу две крајни точки. Распон на крилата на авионот. Временски распон.

распоп | м.

Свештено лице лишено од чин или што се откажало од свештениот чин. Еден распоп ми зборуваше. На едно место се сретнаа попови и распопи.

распопи | св.

Лиши некого од свештенички чин; По овој настан црквата го распопила. Тие му се заканиле дека ќе го распопат.

распоред | м.

Распределба, меѓусебен однос на единици, делови од составот на некое множество. Распоред на воени единици. Распоред на играчи на теренот. Распоред по групи. Нов распоред во собата. Распоред на планетите.

распоредба | ж.

распоред.

распореди | св.

Направи распоред, сложи во определен ред; распредели групирајќи. Таа ги распореди книгите на полицата. Таа ги распореди учениците во две групи.

распоредител | м.

распоредлив | прид.

Што може да се распореди. Распоредлива група. Распоредливи профили.

распоредувач | м.

Тој што врши распоред, што распоредува, обично распоредува посетители (во театар и сл.). На вратата имаше двајца распоредувачи.

распори | св.

Разреже, расече. Месарот го распори мевот на свињата. Момчето ја распори кошулата. Тој ги распори панталоните.