распокине | св.

Испокине, искине во голема мера или многу нешта. Тој ги распокина листовите. Ги распокинав чевлите барајќи ја неа.

располага | несв.

Владее со нешто; држи нешто во своја власт и користи по своја волја; има над нешто неограничена власт и моќ. Власта располага со сите ресурси. Тие располагаат со богатството.

расползи се | св.

За дете или за животно ‒ почне да ползи, да лази повеќе; се. Во седмиот месец детето се расползи. Во ливадата се расползиле змии.

располови | св.

Преполови, расече на два дела, на две половини. Месарите ја располовија свињата. Таа го располови јаболкото и му даде на момчето.

расположба | ж.

Положба, поставеност, местоположба. Населбата има убава расположба.

расположен | прид.

Што е во добро расположение, развеселен, задоволен и сл. Расположени гости. Расположено население.

расположение | ср.

Душевна состојба; настроение. Добро расположение. Расположение за работа. Борбено расположение. Нејзините расположенија се менуваа.

расположи | св.

Предизвика кај некого добро настроение, расположение. Таа многу ги расположи присутните. Убавите песни ги расположија гостите.

расположлив | прид.

Што е на располагање, што може да се користи. Расположливи капацитети. Расположливи ресурси. Расположливи средства.

располу | прил.