растажен | прид.

Тажен, натажен, обземен од тага. Растажени родители. Растажено дете.

растажи | св.

Натажи некого, предизвика тага кај некого. Таа ги растажи присутните. Тој ги растажи сите.

растајни | св.

Одгатне, растолкува, разјасни, открие нешто тајно. Тој ги растајни нејзините зборови. Јас му растајнив сè.

расталка се | св.

Почне да талка, да шета, мине многу време во талкање. Тие се расталкаа по продавници. Таа се расталка по светот.

растане | св.

Сето множество (луѓе) стана, многумина, сите станаа еден по друг. Публиката растана и ја напушти салата. Гостите растанаа. Другарите растанаа и зборуваа стоејќи.

растанчи | св.

растапани се | св.

Почне силно да бие, да чука. Срцето ѝ се растапани кога го виде момчето.

растапка | св.

Со тапкање натисне, натапка, разгази, разгмечи. Децата го растапкаа патот до училиштето. Таа го растапка снегот околу куќата.

растараши се | св.

растарашка се | св.

Почне да претура, растура, потарашка со зголемен интензитет. Тие се растарашкале по собите. Таа се растарашка по гардероберот.