растрепетен | прид.
Обземен, опфатен од трепет, што трепети. Растрепетени мисли. Растрепетено срце. Растрепетени прсти.
растрепети | св.
Почне забрзано да трепети; Свеќата растрепети. Таа ги растрепети машките срца.
растрепка | св.
Почне почесто да трепка. Таа ги растрепка убавите очи.
растресе | св.
Расклати, раздвижи силно. Силниот ветар ги растресе прозорците. Земјотресот ги растресе зградите. Тој силно ја растресе неговата рака. Таа силно го растресе детето.
растресит | прид.
Што лесно може да се растресе, што лесно се рони, се ситни; ровкав, ровок, мек, обично за земја и во исхраната. Растресита почва. Растресита земја. Растресита материја.
растреска се | св.
Почне силно да треска. Таа се растрескала низ куќи. Прозорците се растрескаа од силниот ветер.
растрешти се | св.
Почне силно да трешти, да грми. Надвор се растрешти, се разгрми и почна да врне.
растрие | св.
Истрие, потрие, трие со зголемен интензитет. Тој стана и си ги растри очите. Таа му ја растри раката.
растркала | св.
Почне да тркала нешто или некого. Тој ги растркала џамлиите низ собата. Таа го растркала детето на креветот.
растрлуши | св.
Разбушави, бушави. Таа ги растрлушила децата. Ветрот ѝ ја растрлушил долгата коса.
