ревнивец | м.
Љубоморен човек.
ревнивост | ж.
Сомнеж во верноста на саканото лице; љубомора Со нескриена ревнивост ги следеше нејзините постапки.Нагласена ревнивост се јавуваше кај неа кога ќе се доближеше некој до момчето.
ревнител | м.
Тој што се стреми ревносно да постапува, оној што е ревносен.
ревносен | прид.
Што покажува ревност, што се залага, што се труди; вреден, трудољубив. Ревносен посетител. Ревносни застапници. Ревносна службеничка.
ревност 1 | ж.
Приврзаност кон работата, трудољубивост, големо залагање, грижа за успех, совесност и сериозност. Строга ревност. Нагласена ревност.
ревност 2 | ж.
ревокација | ж.
Во дипломатијата ‒ отповикување (укинување, поништување, отказ) од должност на пратеник или на некој друг владин служеник во земјата или надвор од неа.
револвер | м.
Лесно, рачно, огнострелно оружје со повеќе куршуми што се ставаат во барабан и што има можност за повеќе истрели, еден вид пиштол со продолжена цевка. Долг револвер со рачка од слонова коска. Голем позлатен револвер. Стар револвер.
револврист | м.
Добар, вешт стрелец со револвер. Тој е најдобриот револверист во нашата група.
револт | м.
Нагласено несогласување, реакција, бунт против нешто. Огорчен револт. Силен револт. Жесток револт. Скриен револт.
