реципира | св. и несв.
Усвои, усвојува, создаде, создава навика да прими, да прима нешто. Лесно го реципираат уметничкиот текст. Учениците го реципираат материјалот етапно.
реципроцитет | м.
Заемност, меѓусебност, рамноправен заемен однос. Во нивните средби и другарувања има реципроцитет.
реципрочен | прид.
Што е во рамноправен меѓусебен однос, меѓусебно обусловен, заемен, соодносен. Реципрочен однос. Реципрочни правила и закони.
рецитал | м.
Солистички музички настап. Рецитал на познатиот македонски виолинист.
рецитатив | м.
Вокална форма во музичко дело, особено во опера, составена од испрекинати музички фрази во вид на говорење, напевен говор.
рецитативен | прид.
Што се однесува на рецитатив. Рецитативна изведба. Рецитативен хор. Рецитативна форма.
рецитатор | м.
Лице што рецитира. Натпревар на рецитатори. Врвен рецитатор.
рецитаторски | прид.
Што се однесува на рецитација и на рецитатор. Рецитаторска секција. Рецитаторски глас.
рецитација | ж.
Говорно, уметничко претставување (рецитирање) на литературни дела, особено поезија. Добро изведена рецитација. Рецитациите на младите поети претставуваа освежување.
рецитира | несв.
Чита или кажува напамет стихови, обично на некоја приредба, јавен настап и сл. Младите поети рецитираа поезија од познати светски поети.
