речникарство | ср.

Дејност со која се опфаќа изработката на различни видови речници, дејност на речникар; лексикографија.

речниче | ср.

речов | прид.

Што се однесува на реч. Речова култура.

речовит | прид.

Што зборува лесно, течно, што се изразува убаво, слаткоречив, красноречив. Речовит човек.

реш | прид.

Крцкав, добро испечен. Реш печено.

решавач | м.

Тој што решава, што има одлучувачка дејност за исходот на нешто, што наоѓа решение. Решавач на натпреварот. Решавач на случајот. Решавачи на најтешките задачи.

решавачки | прид.

Што решава, клучен, пресуден, од кого или од што зависи исходот на нешто, што определува како ќе се развива нешто понатаму. Решавачки натпревар. Решавачка борба. Решавачки фактор.

решен | прид.

Глаголска придавка од реши.

решение | ср.

Обмислен заклучок за избор на една од две или повеќе постапки. Таа донесе решение да не се мажи. Тие отстапија од своите решенија. Тој секогаш носи избрзани решенија. Разумно решение.

решеност | ж.

Подготвеност, обмисленост, сигурност во желбата да се оствари нешто. Кај нив имаше решеност да победат. Цврста решеност.