рондо | ср.
Музичка композиција во која главниот мотив постојано се повторува.
рони | несв.
Одделува зрна од пченка, од од класје и др. Децата ронеа пченка. Со една изроната кочанка тој ги ронеше другите кочани.
ронка | ж.
Сосем мало парченце леб, трошка. По ручекот, ги смете ронките од масата.
ронкарка | ж.
Вид метла за метење ронки.
ронлив | прид.
Што лесно се рони. Ронлив пченкарник. Ронлива земја.
ропот | м.
Незадоволство изразено притаено, тивко, придушен израз на протест, на незадоволство. Се слушаше само претсмртниот ропот на ранетите. Поднесуваше сè без ропот.
ропски | прид.
Што се однесува на роб, што е својствен на роб. Ропски живот. Ропска душа. Ропска покорност.
ропство | ср.
(истор.) Состојба, положба на роб. Укинување на ропството. Повеќевековно ропство.
ропти | несв.
Искажува незадовоство, оддава ропот.
ропче | ср.
Млад роб.
