разединет | прид.

Што не е единствен, што не е обединет, здружен. Разединето општество. Разединето семејство.

разедини | св.

Раздели, оддели едно нешто од друго; издели нешто на составни делови. Толку цврсто се сраснати што не можеш да ги разединиш.

разедначи | св.

Направи, истакне разлика помеѓу слични нешта; оддели, раздели. Продавачот ја разедначи стоката со мал фелер од другата.

разен | прид.

Различен, нееднаков со другите. Таму ќе сретнеш разни луѓе, од разни краишта на светот. Патниците тргнаа во разни правци. Доселениците се од разно потекло.

разжаби | св.

За уста, нозе ‒ рашири преку мера. Ги разжаби нозете и ги опре рацете и така го задржа товарот.

разжала (се) | св.

разжали | св.

Предизвика жал, растажи некого. Разделбата со неа го разжали.

разжалости (се) | св.

разжари | св.

Распали, разгори оган, направи жар. Тој го разжари огништето.

разжени | св.

Раскине брак на некого, разведе. Таа, со нејзиното мешање го разжени.