разносител | м.

разноски | ж.

разносложен | прид.

Што е на различни слогови. Разносложен акцент.

разностран | прид.

(мат.) Што има различни страни. Разностран триаголник. Разностран повеќеаголник.

разноцветен | прид.

Што има, што се состои од различни цветови. Разноцветен дезен. Разноцветна градина.

разобеси | св.

Обеси поголем број предмети по разни места. Таа разобеси ткаени народни творби на ѕидовите.

разоблачи се | св.

Престане да биде облачно. Небото се разоблачи.

разобличи | св.

Јавно покаже нечиј негативен лик, улога, постапка; демаскира нечие однесување или дејствување. Авторот ја разобличил сета нивна аморалност и хипокризија.

разобличувачки | прид.

Што прави нешто да се разобличи. Разобличувачки постапки.

разоглавен | прид.

Што е без оглав, ослободен од оглав. Разоглавен коњ.