сноп | м.

Голем куп, множество од врзани ожнеани житни стебла со класје или врзани стебла, прачки од други растенија. Пченични снопови. Снопје јачмен. Снопје трска.

снопи | несв.

Врзува, прави снопје. За нецел ден ја снопија пченицата.

снопчест | прид.

Што личи на сноп. Снопчести мускули.

сносен | прид.

Што може да се поднесе; поднослив. Сносен живот. Сносна цена.

сноси | несв.

Поднесува, издржува, прима врз себе нешто. Сноси одговорност. Сам ја сноси вината. Тие ги сносат трошоците.

снослив | прид.

сноштен | прид.

Што се случил сношти или е од сношти. Сношна разделба. Сношни разговори.

сношти | прил.

Минатата вечер, вчеравечер, синоќа. Сношти бевме на кино. Се вратија сношти.

сноќи | св.

Безличен. а) Надвор сноќи. б) Ме (те, го...) фати ноќ. Го сноќи во кафеана.

со | предл.

Значење на средство, орудие, инструмент и сл. со кој се врши некое дејство. Сече дрва со пила. Го истепа детето со прачка. Јаде со прсти. Патува со воз.