среќа 1 | ж.
Состојба на длабоко задоволство. Духовна среќа. Прекумерна среќа. Човечки е да се радуваш на туѓата среќа. Неизмерна среќа. Ми се насмевна среќата.
среќа 2 | ж.
Див крин со портокалови цветови што не мирисаат; Hemerocallis fulva.
среќа 3 | ж.
среќава | несв.
среќавање | ср.
Глаголска именка од среќава.
среќен | прид.
Што има среќа, што постојано го следи среќа, што изразува среќа. Среќен брачен пар. Среќна жена. Среќно семејство. Среќни лица. Среќен живот. Среќни детски години.
среќлија | прид.
Што има среќа, што постојано го следи среќа.
среќник | м.
Тој што е среќен, што го служи среќа.
срж | ж.
Срцевина што се наоѓа во внатрешниот дел на коските. Коскена срж.
сржи | св.
За коњ ‒ одеднаш за'ржи. Болно сржа коњот на ливадата.
