стампедо | ср.

Вртоглаво бегање на исплашен добиток во голем број.

стан | м.

Дом за живеење од неколку простории сместени на кат. Двособен стан. Наместен стан. Нови станови. Тој купи два стана на вториот кат.

станар | м.

Тој што живее во стан. Нов станар. Станари од првиот кат.

станарина | ж.

Наемнина за стан. Тој плаќа голема станарина.

станбен | прид.

Што се однесува на стан. Станбен кредит. Станбена површина. Станбена изградба. Станбено прашање. Станбени услови.

стандард | м.

Пропис, норма што ги определува размерот, формата, квалитетот, вредноста и сл. според кои треба да се сообрази нешто.

стандарден | прид.

Што одговара на определен стандард. Стандарден производ. Стандардни инструменти. Стандардна димензија. Стандарден квалитет.

стандардизација | ж.

Стандардизирање, воведување на стандарди. Стандардизација на производството.

стандардизира | св. и несв.

Воведе, воведува стандарди на нешто.

стане 1 | св.

Застане на нозе, се исправи, промени положба на седење, лежење. Учениците станаа од место. Момчето наеднаш стана и излезе од собата. Старецот полека стана од креветот.