стебленце | ср.

Дем. од стебло 2. Стебло од штотуку развиено растение.

стеблест | прид.

Што има многу стебла; што има големо стебло. Стари стеблести дрвја.

стебло | ср.

Надземниот дел од дрвото, од коренот до гранките. Стебло на столетен даб. Стебло со рапава кора.

стег | м.

стега | несв.

стегне.

стега | ж.

Направа за стегање, за спојување, за прицврстување на нешто.

стегач | м.

Споена еластична лента што спортистите обично ја носат за стегање на зглобовите.

стеглив | прид.

Што може да се стега.

стегнат | прид.

Глаголска придавка од стегне.

стегне | св.

Цврсто затегне, притегне врзувајќи нешто, цврсто сврзе, спои нешто. Детето ги стегна врвките од чевлите. Го стегна каишот на панталоните. Шивачката го стегна конецот во јазол.