странец | м.

Човек што не е државјанин, граѓанин на земјата во која се наоѓа; туѓинец. Еден странец прашуваше каде се наоѓа музејот. Македонски јазик за странци. По говорот се гледаше дека е странец.

страни | несв.

а) Се држи на страна од нешто или од некого, избегнува некого, се изделува од некого или од некоја средина. Тој подолго време страни од нас. б) Наклонува кон некоја страна, кон нешто што повеќе му лежи, му одговара. Ние страневме кај што имаше добра музика.

страница | ж.

Секоја посебна страна, површина на лист во книга, тетратка и сл. Тестот имаше три страници текст. Во книгата една страница беше скината.

страници | и.

страничен | прид.

Што се однесува на страна, што се наоѓа од страна; бочен. Странични тркала. Страничен прозорец. Странична улица.

страничкум | прил.

странка | ж.

Во администрацијата ‒ тој што се обраќа некому службено со некакво барање. Прием на странки. Странките го чекаа директорот цел ден.

странски | прид.

Што се однесува на странство. Странски јазик. Странски инвестиции. Странски професори. Странски новинари. Странско списание.

странство | ср.

Други земји; туѓина. Работеше во странство долго време. Отпатува во странство.

странствува | несв.

Патува или живее по туѓи земји. Странствуваше по светот.