стрепети | св.
Почне да трепети, стрепери. Од грмушката стрепети едно пиленце. Тој стрепети од ненадејна радост.
стрепка | св.
Почне да трепка, затрепка. Стрепка со очите.
стрепти | св.
стрептококен | прид.
Што се однесува на стрептококи. Стрептокна инфекција.
стрептококи | ж.
Бактерија што предизвикува гнојни и заразни болести.
стрес | м.
Состојба на голема исцрпеност на организмот поради претерана физичка или психичка оптовареност. Долго работи под стрес. Секојдневните стресови предизвикаат болест кај луѓето.
стресе | св.
Протресе нешто, затресе, истресе. Му ја стресе раката. Ја стресе јаболкницата во дворот. Го стресе за раменици.
стреска | св.
Наеднаш почне да треска. Стреска нешто во кујната.
стрескоти | св.
Одеднаш стропа, свика. Во кујната стрескотија садови. Една вечер стрескоти старецот: ‒ Прангите, брате!
стрефи | св.
Удри точно во нешто; погоди. Ама го стрефи, точно по глава.
