суградица | ж.

Ситен град. Попладнево имаше суградица.

сугреб | м.

Испретана, изгребана и расфрлана земја од кучиња, пилиња и сл. По дворот имаше сугреби.

сугурен | прид.

Што е извиткан, свиткан. Пред нив одеше сугурен човек.

сугурец | м.

Нечистотија што излегува од снагата при триење; кир.

сугурчи се | несв.

За преѓа ‒ се витка, се сучи.

суд | м.

(лог.) Еден од битните елементи на формалната логика во кој, во вид на реченичен исказ, нешто се тврди или се одрекува.

Судан | м.

Држава во Африка.

судач | м.

судба | ж.

судбина | ж.

Виша сила што, според верувањата, го управува животот на луѓето и го определува текот на настаните. Ништо не може да ја смени судбината на човекот. Судбината на детето ја одредуваат наречниците на трета вечер по раѓањето на детето.