сцрви | св.

Направи да стане црвен; Срамот ги сцрвуваше образите на девојчето. Еротските песни ја сцрвуваа старата жена.

сцрка | св.

Одеднаш почне да црка.

счипчи | св.

счудовиди | св.

счука | св.

Одеднаш почне да чука. Некој счука на вратата. Нешто счука во кујната.

сјагна | прид.

(само женски род) Овца што е бремена, што има плод во утробата. При недостиг на минерални материи, сјагните овци лижат земја.

сјае | несв.

За извори на светлина, осветлени тела ‒ силно свети; испушта сјај; пушта зраци. Јулското сонце сјаеше сè посилно. Ноќта беше блага, а на небото сјаеше бледа месечина. На темносиниот свод сјаеја ситни ѕвезди.

сјаен | прид.

Што сјае, што дава силна светлина. Сјајна ѕвезда. Сјајна месечина. Сјаен ореол.

сјај | м.

Силна, заслепителна светлост што сјае или се одбива од нешто, блесок. Месечев сјај. Метален сјај. Сјајот на електричната светлина го заслепуваше. Сончев сјај.

сјајноок | прид.

Што има сјајни очи, што се одликува со сјајни очи.