темперамент | м.
Целокупност од психички својства, карактерни црти на човекот кои го изразуваат начинот, силината и брзината на неговата умствена и емоционална реакција на внатрешни и надворешни дразби; нарав, карактер. Меланхоличен темперамент. Флегматичен темперамент. Иако имаат различен темперамент, добро се сложуваат. Творечки темперамент.
темпераментен | прид.
Што има жив темперамент, што е енергичен, страстен. Темпераментна жена. Таа е сталожена и мирна, но во некои моменти експлозивна и темпераментна. Меѓу нас имаше и погласни и потемпераментни.
температура | ж.
Степен на топлина на некое тело, степен на загреаност или топлина на воздухот или на некое тело. Металите се топат на различна температура. Високите температури предизвикуваат суша. Максимална температура.
температурен | прид.
Што се однесува на температура. Температурни промени. Температурна разлика.
темпира | св. и несв.
Намести, наместува запалка на експлозивна направа за да предизвика експлозија во определено време. Кој ќе ја темпира бомбата?
темпиран | прид.
Глаголска придавка од темпира.
темпирен | прид.
Што има механизам за темпирање, што може да се темпира. Темпирна бомба. Темпирна направа.
темпо | ср.
Степен на брзина со која се врши некое дејство. Спикерот го забрзува темпото. Темпото на одот беше осетно смалено.
темпорален | прид.
Временски, што означува време. Темпорални реченици. Темпорални прилози. Темпорално значење. Темпорална релација.
тен | м.
Боја на кожата, на лицето. Светол тен.
