узурпатор | м.
Грабач, насилник; тој што насилно ја презема власта или што ги присвојува туѓите права или имот. Тој е узурпатор на целиот имот од родителите.
узурпација | ж.
Грабање, грабеж, протиправно, насилно присвојување на власт, имот или на туѓи права; узурпирање.
узурпира | несв.
Грабне, граба, насилно одземе, присвојува туѓ имот, наметне своја власт над туѓ имот и над туѓи права. Тој го узурпира имотот на соседот.
узурџија | м.
Човек што живее безгрижно, во денгубење и неработење.
узус | м.
Употреба, обичај, навика. Јазичен узус. Литературнојазичната норма е кодифициран узус.
уѕур | м.
уим | м.
уј | м.
Лош табиет, нервоза, лутина, срдитост. Им го познава добро ујот. Таков им е ујот, таков ќуд имаат. Се чуди што уј ги има удрено луѓето.
ујаден | прид.
Што е разжален, растажен. Ујадена одеше на вода.
ујади | св.
Разжалости, растажи. Судбината ја ујади неговата душа.
