ујгун | прид.

Што е погоден за нешто, згоден, добар, како што треба. Ујгун работа излезе. Многу ујгун му дојде со пазарот што го направи. Си го гледа ујгунот свој.

ујда-да-да! | изв.

Извик при терање, бркање некои животни (волк и др.).

ујдиса | св.

Погоди, стокми нешто. Ја ујдиса работата.

ујдурма | ж.

Сплетка, лукавство, подметнување, дволичност. Тоа е некоја негова ујдурма. Сите ујдурми тој ги правеше.

ујлија | прид.

За човек ‒ што е лут, нервозен, со лош карактер.

ука | несв.

Нагласено, силно издишува воздух низ устата (обично со некоја цел); уха. Тој укаше во рацете, зашто му беше студено. Девојчето ука на стаклото од прозорецот за да си го напише името.

ука | ж.

Наука, знаење, поука, совет. Да видам што ука ќе ме научиш. Уката ја продолжи во тамошната гимназија. Ова нека ти е за ука. Доста ни ги продаваш твоите уки.

укаже | св.

Покаже, обрне внимание на/за нешто. Судијата укажа дека барањето на одбраната е бесмислено. Татко ми секогаш ми укажува на грешките со најдобра намера.

указ | м.

Укажување, повелба на највисок орган на власта со сила на закон; декрет. Со указ на претседателот помилувани се некои затвореници. Тој е испратен на служба со указ на Министерството. Со указ на кралот десетина просветни инспектори се именувани за доживотно вршење на таа функција.

указание | ср.