улави се | несв.
Зборува или се однесува како улав; . Не улави се, не прави го тоа.
улавко | м.
Тој што е улав; будала. Улавковци ниедни!
улавски | прид.
Што се однесува, што припаѓа на улав, што е својствен на улав. Улавски ум. Улавски потфат. Улавски нагони.
улавчо | м.
улавштина | ж.
Лудост, будалштина. Секакви улавштини му се вртеа во главата. Доста ми се твоите улавштини!
улан | м.
Коњаник вооружен со копје.
Улан Батор | м.
Главен град на Монголија.
улар | м.
Дел од коњска опрема, јаже на главата на коњот за кое тој се врзува или се води.
уле | м.
Луд човек, човек со помрачен ум;
улегне | св.
Свитка под притисок на нешто, слегне. Го улегна креветот од лежење. На тоа место земјата улегнала.
