усмрден | прид.

Што смрди, што шири смрдеа. Усмрдено месо. Усмрдена вода. Усмрдени чорапи.

усмрди | св.

Направи нешто да смрди, да стане смрдливо. Ги усмрдел чорапите.

усмрти | св.

Предизвика смрт; убие. Возачот усмртил двајца пешаци. Осомничениот ја усмртил жртвата удирајќи ја со тупаници во главата. Лавот усмртил три лица изминативе неколку месеци.

усна | ж.

Месест надворешен дел од устата што ги покрива забите. Горна и долна усна. Тенка усна. Насмеани усни. Помодрени усни. Полни црвени усни. Усните ѝ трепереа од возбуда.

уснен | прид.

Што се однесува на усна. Уснени согласки. Усна хармоника. Усна шуплина.

усник | м.

Надворешен елемент, метална инка што се наоѓа на најтесниот дел од цевката на дувачки музички инструмент.

усовршен | прид.

Што е совршен, посовршен од порано. Усовршена машина. Усовршени орудија.

усоврши | св.

Доведе до совршенство; подобри особина, дејност и сл. Тој го усовршил својот нов изум. Тој го усоврши својот едноставен стил до крајни граници. Ние ја усовршивме техниката за производство на кифли.

усовршлив | прид.

Што може да се усоврши, да биде подобар, посовршен од порано.