успешен | прид.
Што има успех, што успеал во нешто, што постигнал успех. Тој имаше успешен настап. Успешен лов. Успешна борба против криминалот во општеството. Успешен професор.
успивач | м.
Тој што успива некого.
успивен | прид.
Што предизвикува спиење, што служи за заспивање. Успивна песна. Успивни приказни. Успивен такт. Успивно стружење на штурците.
успие | св.
Прави некој да заспие. Го успа детето. Таа ги успа децата со песна. Монотониот глас на сосетката ме успа. Овој здодевен филм ќе ме успие.
успокои | св.
Прави некој да биде спокоен, мирен, стивнат. Таа го успокои својот татко. Тишината во црквата го успокои.
успокоителен | прид.
Што е смирувачки, што смирува, успокојува. Успокоителен шепот.
успокојувачки | прид.
Што успокојува. Успокојувачки вести. Успокојувачки поглед. Успокојувачки зборови.
успорен | прид.
Што е бавен. Успорен чекор.
успори | св.
Направи да се движи побавно, забави. Таа ја успори работата. Тој ги успори чекорите за да ги усогласи со чекорите на девојката. Автомобилот го успори движењето по нерамните патчиња.
усрамен | прид.
Што е засрамен. Усрамено дете.
