устрчник | м.
Лице што оди пред сватовите и прв влегува во куќата на невестата да го најави доаѓањето на сватовите, или во куќата на зетот да најави дека се враќаат од венчавање.
усука (се) | св.
усукан | прид.
Глаголска придавка од усуче.
усул | м.
Правило, принцип, ред, одмереност, со мерка; пристојно, разумно. Со усул прави го тоа.
усуче | св.
За конци, предено и сл. ‒ соедини две или повеќе нитки виткајќи ги една околу друга. Го усукав преденото. Го усукува врвот од конецот и го вденува во иглата.
ут 1 | м.
(зоол.) Ноќна птица грабливка со кафеави или сиви пердуви, со големи црни очи, карактеристична по огласувањето со звукот „хуу-ху-ху“; утка; Strix aluco. Јато утови прфна од камбанаријата.
ут 2 | м.
Жичен музички инструмент сличен на лаута.
ута | ж.
ута | несв.
За ут ‒ испушта глас. Утот ута.
утаен | прид.
Глаголска придавка од утаи.
