Резултати за пребарувањето: а
зар 2 | сврз.
За образување зависносложени причински реченици. Тие го оставиле зар го мислеле умрен.
заб | м.
Еден од белузлавите коскени израстоци во вилиците на човекот и на животно што служат за кинење и за џвакање храна во устата. Горни (долни) заби. Предни заби. Имаше убави бели заби. Ги стисна забите.
зар 3 | м.
Коскена или дрвена коцка, на чии страни се обележани со точки броевите од еден до шест, што се користи за различни игри. Зар за табла.
аш! | изв.
За нешто што е скриено, што го нема веќе, обично при обраќање на деца.
дал | чест.
Скратена форма од дали, се употребува најчесто во поезијата и во разговорниот јазик, Дал да се смеам или да плачам, ништо ти не ми кажуваш.
два | бр.
Основен број поголем за една единица од еден; се бележи со бројката „2“.
ѓак | м.
Тој што се подготвува да се замонаши во манастир. Тој е манастирски ѓак.
аџи | претс.
Збор што се става пред името за означување дека се работи за човек што бил на аџилак.
ѓоа | чест.
Божем. Појде во кералот, ѓоа по некоја работа и набрзина испи голема голтка ракија
ера | ж.
(истор.) Долг период што се карактеризира со важни настани и кој се користи во историјата како основа за хронологија.