Резултати за пребарувањето: а

зар 2 | сврз.

За образување зависносложени причински реченици. Тие го оставиле зар го мислеле умрен.

заб | м.

Еден од белузлавите коскени израстоци во вилиците на човекот и на животно што служат за кинење и за џвакање храна во устата. Горни (долни) заби. Предни заби. Имаше убави бели заби. Ги стисна забите.

зар 3 | м.

Коскена или дрвена коцка, на чии страни се обележани со точки броевите од еден до шест, што се користи за различни игри. Зар за табла.

аш! | изв.

За нешто што е скриено, што го нема веќе, обично при обраќање на деца.

дал | чест.

Скратена форма од дали, се употребува најчесто во поезијата и во разговорниот јазик, Дал да се смеам или да плачам, ништо ти не ми кажуваш.

два | бр.

Основен број поголем за една единица од еден; се бележи со бројката „2“.

ѓак | м.

Тој што се подготвува да се замонаши во манастир. Тој е манастирски ѓак.

аџи | претс.

Збор што се става пред името за означување дека се работи за човек што бил на аџилак.

ѓоа | чест.

Божем. Појде во кералот, ѓоа по некоја работа и набрзина испи голема голтка ракија

ера | ж.

(истор.) Долг период што се карактеризира со важни настани и кој се користи во историјата како основа за хронологија.