подлока | св.

За вода ‒ поткопа одоздола. Поројот го подлокал патот. Водите на реката ги подлокале корењата на дрвјата.

подбива | несв.

подгори | св.

Изгори до некој степен. Во пожарот што изби, гредите на куќата подгореа.

подлога | ж.

Основа, темел, база на што се гради објект, се поставува нешто друго. Цврста подлога. Песочна подлога. Влажна подлога. Дрвена подлога.

поделба | ж.

Распределба на нешто на повеќе делови или меѓу повеќе единки. Поделба на имот на наследниците.

подлути | св.

За рана ‒ влоши состојба, раздразни рана, болно место. Таа маст само ја подлути раната.

подгони | св.

Почне да гони некого или нешто, засилено од повеќе страни. Арамијата го подгонија од сите страни. Пците го подгонија зајакот.

подмеси | св.

Замеси квас, стави квасец да кисне. Подмеси квасец да меси леб.

антипод | м.

Лице, предмет или појава спротивно на друго лице, предмет или појава по квалитет, положба и сл. Другарувал за истата цел не само со ангелите, туку и со нивниот антипод ‒ ѓаволот.

подземе | св.

Прифати нешто подадено, понудено; земе Ги подзеде подадените торби.