зачас | прил.
Веднаш, за миг, за момент. Човекот зачас исчезна од улицата. Мачката зачас се најде во скутот на бабата.
зачека | св.
Почне да чека. Првачињата уште рано зачекаа во училишниот двор. Тој застана на прозорецот и зачека.
зачекори | св.
Почне да чекори. Девојчето кротко зачекори напред. Тој само што зачекори, застана и се поврати.
зачепи | св.
Затвори со чеп; затне. Откако наточи од виното, тој повторно го зачепи бурето.
зачепка | св.
Почне да чепка; чепка. Зачепка нешто од вратата.
зачестен | прид.
Што се повторува често. Тој си ги наслушуваше зачестените удари на срцето. Над мирното езеро се разнесоа зачестени пукотници.
зачести | св.
Почне да прави нешто често. Тој зачести да оди кај нив. Вие зачестивте со планинарење.
зачетен | прид.
Што е во зачеток. Зачетен период. Работата е во зачетна фаза.
зачетник | м.
Тој што почнува нешто, иницијатор. Тој е зачетник на македонската уметничка поезија. Овој наш диригент е зачетник на забавно-музичката традиција во земјата.
зачеток | м.
(книж.) Почеток, навестување на нешто. Зачеток на нова ера. Зачетокот на лирската поезија е уште во народната поезија.