одмара (се) | несв.

одмена | ж.

Тој што доаѓа да замени, смени некого во работата, преземе обрска од некого (обично син, ќерка, снаа и сл.). Старицата доби одмена во куќата. Синот ѝ донесе одмена на мајката. Се тешеше дека набргу ќе ѝ дојде одмена.

одмени | св.

Замени, смени некого во работата, овозможи некому да се смени, да се одмори. Снаата ја одмени свекрвата. Сè сама работеше, немаше кој да ја одмени.

одмерен | прид.

Глаголска придавка од одмери.

одмери | св.

Со некаква мерка процени, определи некаква величина (тежина, должина, содржина и др.). Тој добро го одмери обемот на работата. Не ги одмери зборовите, избрза. Го одмери растојанието до куќата за да стаса навреме.

одмести | св.

одметка | св.

одметне | св.

Со брзо, отсечно движење отфрли, зафрли нешто настрана, наназад. Одеднаш тој се исправи, ја одметна главата наназад и го погледна в очи.

одметник | м.

Тој што се побунил, што се одметнал. Одметник од народот. Дело на одметници.

одмилее | св.

Направи некој или нешто да престане да му е мил(о) некому. Таа му ги одмилеа некогашните пријатели.