раздор | м.
Неслога, расправија. Разликите биле главна причина за раздорот. Раздорот меѓу благородништвото ќе стане пожесток.
раздразлив | прид.
Што лесно се дразни, се лути, се вознемирува. Беше нервозен и раздразлив, му пречеа сите.
раздразнет | прид.
Што се наоѓа во состојба на раздразнетост, вознемиреност, лутина; што изразува раздразнетост. Излезе раздразнет од состанокот. Извесно време тој беше во раздразнета и напрегната состојба. Раздразнет бик. Таа му се обрати со раздразнет глас.
раздразни | св.
Предизвика раздразнетост, вознемиреност, лутина; разлути, разгневи. Нејзината постапка уште повеќе го раздразни.
раздразнувачки | прид.
Што предизвикува дразнење, лутина, гнев. Раздразнувачки разговор.
раздрапа | св.
Со силно чешање разрани некој дел од телото. Местото на убодот го раздрапа, го раскрвави.
раздрдори се | св.
Почне многу да дрдори, да зборува. Што си се раздрдорила, седни да работиш.
раздрмоли | св.
Расклати, разниша, раздвижи. Силниот удар на тупаницата му го раздрмоли забот.
раздрнда се | св.
Почне многу да дрнда. Се раздрнда на дрндалото и набрзо сета волна беше растресена.
раздрнка | св.
Направи нешто силно да клопоти, да испушта клопот. Ги раздрнкаа машините и настана силна бучава.
