раздробен | прид.

Што е искршен, иситнет на помали делови. Раздробен камен.

раздроби | св.

Искрши, разбие на ситни парчиња; иситни. По некое време успеа да ја раздроби карпата.

раздрпа | св.

Со тегнење, влечење искине. Толку силно го повлече што му ја раздрпа кошулата.

раздружи | св.

Прекине политички, економски, деловни и сл. врски; раздели, разедини.

раздрум | м.

раздруса (се) | св.

раздува | св.

За ветар ‒ со дување разнесе нешто. Ветрот ја раздува сета прашина од улиците.

раздума се | св.

Размисли се. Вечерта се раздума за работата.

разединет | прид.

Што не е единствен, што не е обединет, здружен. Разединето општество. Разединето семејство.

разедини | св.

Раздели, оддели едно нешто од друго; издели нешто на составни делови. Толку цврсто се сраснати што не можеш да ги разединиш.