размотка | св.
Развие нешто размотано; размота. Тој ја размотка макарата.
размрда | св.
Направи да се движи, направи кратки движења, раздвижи нешто. Тој ги размрда нозете. Ветрот ги размрда гранките.
размрежи | св.
Отстрани мрежа од нешто покриено со неа; замрежи. Тој ги размрежи рибите во кајчето.
размрзне | св.
Мине во состојба спротивна од замрзнат. Мразот размрзна и улицата се наполни со вода. Од топлината месото размрзна.
размрмори се | св.
Почне многу да мрмори, да зборува. Девојчињата се размрморија.
размрси | св.
Разврзе, расплете, размота нешто замрсено; замрси. Taа го размрси конецот и го замота во клопче. Девојчето ја размрси косата и ја прибра.
размрсулави | св.
Почне да мрсулави. се ~ Стане мрсулав. Детето се размрсулави.
размуабети | св.
Занесе во разговор, замуабети, навлече во муабет, зазбори. Таа ги размуабети девојчињата.
размука се | св.
Почне силно или сè почесто да мука (за говеда). Воловите се размукаа.
разнебитен | прид.
Што е непрепознатлив во споредба со претходните сопствени карактеристики, разрушен, растроен. Разнебитен глас. Разнебитени села. Разнебитено семејство.
