стивне | св.

Ослаби, се намали интензитетот, јачината на некаков звук, престане да се слуша, се смири, притивне. Наеднаш вревата и плачот малку стивнаа. Роморот на дождот стивна. Во театарот стивнаа аплаузите на публиката. Стивна лаежот на кучињата.

стига | прил.

стига | несв.

стигне | св.

Настигне, пристигне некого или нешто при движење. Побрзав и ја стигнав другарка ми. Вие одете, ќе ве стигнеме! Тој потрча и го стигна коњот. Овчарските кучиња го стигнаа стадото.

стија | ж.

Самовила.

стијоса | св.

Само во изразот: стија те стијосала ‒ клетва.

стил | м.

Севкупност на формални карактеристики по кои се разликува определен уметнички правец, период, род и сл. од другите. Антички стил. Византиски стил. Римски стил. Народен стил.

стилизатор | м.

Тој што врши стилизација.

стилизација | ж.

Придавање, внесување на некои карактеристики од определен стил во нешто ново, во некоја нова изработка. Стилизација на народна носија. Стилизации на народни песни.