докраде | св.
Краде, искраде сѐ, до крај. Не успеа да го докраде дуќанот.
докраен | прид.
Што е сосема, до крај остварен, што е доведен до крај. Докрајна цел.
докрај | прил.
За означување на некаков момент во времето; до последен момент. Таа девојка учествуваше на свеченостите, но никогаш не остануваше докрај. Ние ветуваме дека ќе издржиме докрај, до конечната победа.
докрајчи | св.
Доврши, доведе нешто до крај. Тој знаеше дека задачата не ја докрајчи.
докрепи | св.
Додржи, потпре до крај. Гредите го докрепија таванот.
докрои | св.
Крои, искрои до крај. Шивачот го докрои фустанот и почна да го шие.
докрсти се | св.
Престане со крстење. Двете жени се докрстија и излегоа од црквата.
докрши | св.
Крши, искрши до крај. Ги докршив чашите.
доктор | м.
(само едн.) Највисок академски степен што се добива со изработка и одбрана на значаен научен труд во определена област на науката. Кандидатот се здоби со научен степен доктор по филолошки науки.
докторанд | м.
Лице што се подготвува за одбрана на докторска дисертација.
