изврзе | св.

Врзе сè што треба да се врзе. Ги изврза сите украсни ленти на новогодишната елка.

изврие | св.

Стави да врие колку што е потребно. Ги изври алиштата.

изврне | св.

Врне многу, обилно; Што изврна еден град. Попладнето изврна.

изврти | св.

Сврти нагло, во сосема друг правец, на друга страна. Силниот ветер ги изврти ластунките на бостањето. Тој ги изврте и ги разгледа сите фотографии што беа на масата.

извртка | св.

Денгуби некому време, го задржува во работата. Ме извртка, не си ја завршив работата.

извршен | прид.

Што е овластен да извршува, да спроведува закони, прописи на кои е заснована државата, или некаква организација. Извршен совет. Извршна власт.

изврши | св.

Направи, заврши ‒ во ред споеви, во кои дејствието го добива значењето на именката. Изврши наредба. Изврши класификација на материјалот. Конкурсната комисија го изврши изборот за директор. Убиствата ги извршил еден човек. Изврши контрола.

извршител | м.

Лице што извршува одредена работа. На тоа работно место се потребни тројца извршители.

извршувач | м.

изѓаволи се | св.

Стане итар како ѓавол.