бубин | прид.
Што се однесува, што припаѓа на буба 2; свилена буба. Бубини црви. Бубини пеперуги.
бубнува | несв.
Бацува нежно; дем. од бакне. Едно бакнешче, ѝ вели и ја бубнува во нажубравениот образ.
буботи | несв.
Гори со силен пламен и испушта специфичен звук. Ќумбето буботи.
бубрег | м.
Еден од двата органи од системот за излачување урина.
бубреговиден | прид.
Што има облик, форма на бубрег. Ларвите имаат бубреговиден облик и секогаш се покриени со лигава материја.
бубрежен | прид.
Што се однесува на бубрег. Бубрегот е обвиен со бубрежна ципа.
був | м.
Ноќна птица грабливка; Bubo bubo. Во старата бука живееше еден був.
бува 1 | несв.
Испушта звук што го подражава гласот на бувот. Бууу, бууу! ‒ од куќата на кантарџиите бува бувот стар.
бува 2 | несв.
Удира, тупа, бие по нешто предизвикувајќи специфичен звук. Жените буваа матеница. Војниците го буваа (бувтаа) заробеникот со кундаците во грбот.
бувалка | ж.
Дрво за удирање, пиралка, за чукање 'рж и сл. Со бувалката се чука 'рж.
