буботи | несв.
Гори со силен пламен и испушта специфичен звук. Ќумбето буботи.
бубрег | м.
Еден од двата органи од системот за излачување урина.
бубреговиден | прид.
Што има облик, форма на бубрег. Ларвите имаат бубреговиден облик и секогаш се покриени со лигава материја.
бубрежен | прид.
Што се однесува на бубрег. Бубрегот е обвиен со бубрежна ципа.
був | м.
Ноќна птица грабливка; Bubo bubo. Во старата бука живееше еден був.
бува 1 | несв.
Испушта звук што го подражава гласот на бувот. Бууу, бууу! ‒ од куќата на кантарџиите бува бувот стар.
бува 2 | несв.
Удира, тупа, бие по нешто предизвикувајќи специфичен звук. Жените буваа матеница. Војниците го буваа (бувтаа) заробеникот со кундаците во грбот.
бувалка | ж.
Дрво за удирање, пиралка, за чукање 'рж и сл. Со бувалката се чука 'рж.
бувка | ж.
Туфка, пувка од пердуви на главата на некои птици. Убава беше шатката, со црна бувка на глава и со црвени нозе.
бувка | несв.
Турка некого, удира, бува, предизвикувајќи специфичен звук; Тој бувка одвреме-навреме.
