бекташ | м.

Припадник на дервишкиот ред, по името на основачот Бекташ.

бекче | ср.

Младо бекче.

бекчија | м.

бел | прид.

Што има боја на снег, на млеко и сл.; спрот. црн. Бел гулаб. Бел коњ. Бел цвет. Бели лебеди. Бел мермер. Бело платно.

Беласица | ж.

Планина во Македонија.

белач | м.

Тој што бели, варосува; молер.

белвица | ж.

Вид ситна слатководна риба со бели, седефести крлушки; Samothymus ohridanus.

белвичар | м.

Вид рибарска мрежа за ловење белвици.

Белгија | ж.

Држава во Европа.

Белград | м.

Главен град на Србија.