визир | м.
(истор.) Дел од шлемот што се става преку очите, подвижна решетка, штитник. Ги спуштија визирите и тргнаа во напад.
визира 1 | св. и несв.
Стави, става виза на пасош, на патна исправа. Нашите пасоши ги визира грчкиот конзулат во Скопје.
визира 2 | св. и несв.
Насочува, управува поглед во определен предмет, зема на око, опсервира определен предмет или појава. Уметникот го визираше со моливот својот модел. Астрономите (со најмодерни инструменти) го визираа соѕвездието Лира.
визита | ж.
Посета, одење на гости. Тој ги покани на визита, на кафе. Вечер одеше во проштална визита кај вујковците.
визитација | ж.
Посета, смотра, преглед, особено на состојбата во која се наоѓа некоја установа. Дошол еднаш во селото и владиката од Битола во канонска визитација.
визитен | прид.
Што е наменет за визити, што се однесува на визита. Ги прими во визитната одаја. Визитната картичка ја предаде на жената што му ја отвори вратата.
визит-карта | ж.
Визитна карта, посетница, картичка со основните генералии на носителот, име и презиме, звање/работно место, адреса, телефон и сл.;
визуелен | прид.
Што е видлив, што се гледа. Визуелни и акустични претстави. Богата визуелна имагинација. Визуелни сензации. Визуелен ефект.
виј | м.
Завивање;
вијадукт | м.
Мост над долина, пат, мочурливо место, обично со повеќе лакови.
