водач | м.
Лице што придружува, што покажува пат по кој треба да се оди; води_1_2 Водачот добро го познаваше патот. Тргнавме кон градот без водач.
водвиљ | м.
Кратка и лесна театарска игра без голем заплет во која преовладува пеењето. Пее и игра во водвиљ. Сака да гледа водвили.
воден 1 | прид.
Што е придружуван, насочуван од некого во движењето; води_2. Се шетаа подгрбавени старици, водени од внучињата. Поминаа изврзани мажи водени од по тројца сејмени.
воден 2 | прид.
Што е мокар, влажен, накиснат; Водена кошула. Водена земја. Водени камења.
воден 3 | прид.
Што се однесува на вода. Воден спорт. Воден сообраќај. Водна стихија. Водни граници. Водна заедница.
Воден | м.
Град во Егејска Македонија, Грција.
воденест | прид.
водени | несв.
Топи со вода, влажи, мокри некого или нешто. Недосушената јака на кошулата му го воденеше вратот. Утринските магли ги воденеа лисјата на овошките.
воденикав | прид.
воденица | ж.
Објект покрај река во кој се меле пче–ница и друга зрнеста храна, со помош на механизам што го движи силата на водата; мелница. Бегаше од шумот на воденицата. По реката има неколку воденици.