градеж | м.
градба_1_2
градежен | прид.
Што служи за градба, што се однесува на градење. Градежен материјал. Градежен инженер. Градежен работник.
градежник | м.
Човек што се занимава со градење; градител.
градежништво | ср.
Стопанска гранка чија дејност е градење објекти; изведување градежни работи.
граден | прид.
Што се однесува на гради. Граден кош.
градест | прид.
Што има развиени, широки гради. Човекот беше висок и градест.
гради | и.
Преден дел на телото меѓу вратот и стомакот. Кошулата на градите му беше распетлана.
гради | несв.
Прави, ѕида објект. Гради куќа. Гради мост. Гради зграда.
градиво | ср.
Наставен материјал, содржини што треба да се научат. Градивото по математика за оваа година беше прилично тешко.
градилиште | ср.
Место каде што се гради. Никаде да се види некое друго градилиште, ни да се чуе глас на мајстор или звук на мистрија.
