гради | и.
Преден дел на телото меѓу вратот и стомакот. Кошулата на градите му беше распетлана.
гради | несв.
Прави, ѕида објект. Гради куќа. Гради мост. Гради зграда.
градиво | ср.
Наставен материјал, содржини што треба да се научат. Градивото по математика за оваа година беше прилично тешко.
градилиште | ср.
Место каде што се гради. Никаде да се види некое друго градилиште, ни да се чуе глас на мајстор или звук на мистрија.
градина | ж.
Место каде што се одгледуваат цвеќиња, зеленчук и др.; бавча. Цветна градина. Овошна градина. Зеленчукова градина.
градинар | м.
Човек што се занимава со одгледување цвеќиња, зеленчук и др. во градина; бавчанџија. Градинарите ги поливаа расадите.
градинарство | ср.
Одгледување цвеќиња, зеленчук и други градинарски култури. Се занимаваше со градинарство.
градинка | ж.
Дем. од градина.
градител | м.
Ѕидар; архитект. Ќе ни требаат градители и каменоресци, копаничари и зографи.
градиште | ср.
Урнатини од стар град или од тврдина.
