завала | св.
Почне да вала; Детето го завала бурето по патот. Таа завала еден шајак.
завали | св.
Почне да вали. Немавме со што да завалиме оган. Ја завалив печката.
завали | прид.
завалија | прид.
Што е за жалење, за грев; кутар. Па тој мене како да не ме разбира, завалија! Си оглувел завалија!
завалка 1 | св.
Почне да валка;
завалка (се) 2 | св.
заварди | св.
Зачува, заштити. Тој нè заварди од прогонувања.
заварен | прид.
За дете што е од претходниот брак на мажот во однос на маштеата. Таа имала две ќерки, една доведена и една заварена.
завареник | м.
Пасинок, заварен син. Го сакаше завареникот како свој син.
завари 1 | св.
Затече, најде, сретне. Таму завари само една баба. Еден ден го заварив пред вратата. Меќавата го заварила во шумата.
